Een duurzame oldtimer bromfiets.
Ik heb een Zündapp type 429 bromfiets uit 1959. Hij doet nu ruim 65 jaar zijn werk.
Als het een moderne plastic scooter zou zijn geweest, dan zou hij al minstens tien keer naar de schroot zijn gebracht. Vervolgens zou er tien keer een duur, energieverslindend productieproces zijn opgestart om een nieuwe kunststof scooter te maken. Mijn perfect afgestelde oldtimer bromfiets, zonder kunststof delen, rijdt op Alkalytische* brandstof met de zuiverste en modernste mixolie in mengverhouding 1:50 en komt 3 á 4 keer op straat voor een plezierritje door de omgeving of samen met gelijkgestemde oldtimer vrienden.
En dat met een verbruik van gemiddeld 35 kilometer op een liter. Dat is groen. Dat is mijn passie.
Maar mijn spaarzaam en recreatief gebruikte oldtimer tweetakt brommer, mijn liefhebberij en passie, is het mikpunt geworden van de Groene lobby. Zij vinden het belangrijker dat mijn nietige oldtimer verdwijnt in plaats van de ontelbare vliegbewegingen op Schiphol te beperken en de vele cruiseschepen terug te dringen binnen de Milieuzone van Rotterdam en Amsterdam waar ik met mijn trouwe Zündapp niet mag komen.
De lobby organisatie van de luchtvaart en de commerciële pleziervaart is te machtig en brengt geld in het laatje van de gemeente Amsterdam en de Overheid.
Dan die oude brommers maar weg. Makkelijk scoren bij de burger.
Laf.
In april 2023 maakte ik met mijn Zündapp een rondrit naar noord Nederland om diverse Zündapp clubleden te ontmoeten. Mijn reisverslag staat in ZVC Magazine en een klein stukje gaat over een ontmoeting met een groepje e-bikers:
“Rustig rijdend met de brommer leer je de mooiste plaatsen van ons land kennen en hoewel het onderweg door de rijwind best nog koud was, genoot ik van ons mooie land. Veel horeca was nog niet geopend, maar gelukkig waren stationsrestaurants vaak wel geopend.
In Dalfsen kwam ik in het pittoreske café naast het spoor een grote groep oudere fietsers tegen. Allemaal met een E-bike en ze keken bedenkelijk naar mijn verkleumde gezicht in motorjas, laarzen en broek en ik had ook nog een tweetaktbromfiets..
Dat vonden ze maar niks. Ik heb ze verteld hoe hun carbon fietsframe, (uit minerale oliën) wordt gehard met epoxy, (ook van minerale oliën), de accubatterijen met o.a. kobalt via onfrisse kinderarbeid uit de Congolese mijnen komen en hun stroom uit één van de vier Nederlandse kolencentrales komt. 
Mijn oudste Zündapp, de 429, functioneert al ruim 65 jaar en zo lang zal een accu/carbonframe toch echt niet mee gaan. Vervolgens moet er weer via een energie verslindend fabricageproces een nieuw carbon/aluminium frame komen. Ze geloofden er helaas niets van of konden het niet volgen en ik heb het maar zo gelaten na opgewarmd te zijn door een warme bak koffie. Ik ging weer met een glimlach verder op pad met mijn brommer.” Ik genoot.
Ik ben al geruime tijd lid van de Zündapp Veteranen Club. De ZVC probeert, samen met de Fehac en de FIVA, om de tweetakt bromfiets en motor als erkend Mobiel Erfgoed te behouden.
Naast de 429 heb ik een Zündapp 517 in opbouw en een type 529 waar ik vaker op rijd.
* Alkylaatbenzine is een brandstof die minder schadelijke stoffen als benzeen en tolueen bevat dan een normale benzine (Euro 95).
