Hoe groen is uw E-bike? Het is nog maar de vraag of een door een elektrische motor aangedreven fiets wel zo groen is als wordt beweerd. Wie beweert dit eigenlijk?
- De producenten zelf. Natuurlijk zeggen ze dat, want de fietsfabrikanten willen geld verdienen en zeggen er niet bij dat als de accu defect is, jouw E-bike niets meer waard is. Of eventjes 800 euro schokken voor een nieuwe accu. De elektriciteit om jouw accu/batterijtjespack* op te laden, komt grotendeels van een door kolen en gas gestookte elektriciteit centrale.
- De milieu groeperingen. Natuurlijk roepen ze dat.
- De E-bikes eigenaren. Ik maak dit zelf wel eens mee, als ik op mijn Groene Oldtimer op het fietspad rijd; veel E-bike rijders papegaaien elkaar na door hun neus dicht te knijpen als ik ze tegemoet rijd. Ze moesten eens weten hoe hun fiets gefabriceerd is en wat voor CO2 uitstoot dat veroorzaakte. En dat, terwijl veel oldtimer bromfietsen met Ecomaxx rijden.
Deze brandstof is een speciale oldtimerbenzine. In deze Alkylaat benzine ontbreekt het giftige benzeen en tolueen. Ethanol zit er ook niet in en deze benzine blijft lang stabiel waardoor die ideaal is om de winterstop schadevrij door te komen. Wie is er hier groen?
Zijn E-bikes wel zo groen?
Niet echt. Veel E-bikes worden gemaakt met een Carbon of Composiet frame. Het ziet er prachtig futuristisch uit, maar Carbon of Koolstofvezel is een materiaal dat bestaat uit extreem dunne vezels van koolstof en komt uit de petro-chemische industrie, van minerale olie dus.
De vezels met een dikte van ca. 5-10 micrometer bestaan uit langgerekte koolstofkristallen die min of meer evenwijdig zijn met de vezel. De vezels moeten altijd verlijmd worden met epoxyhars.
Epoxy is een kunststof polymeer, gewonnen uit aardolie. Het is een geavanceerd industrieel proces en slechts een paar bedrijven wereldwijd kunnen ruwe carbonvezel maken.
Volgens een rapport van het Amerikaanse ministerie van Energie kwam in 2010 meer dan 90 procent van de wereldwijde carbonvezelvoorziening van slechts zes bedrijven.
Carbon.
De wereldwijde vraag naar carbon is onstuitbaar. De afgelopen tien jaar verdriedubbelde de productie, blijkt uit recent onderzoek van twee Australische universiteiten. Momenteel is er jaarlijks 170 kiloton carbon nodig, vergelijkbaar met het gewicht van ruim 4.100 vliegtuigen van het type Boeing 737-800.
Maar aan het record brekende materiaal zit een keerzijde: de milieu-impact is krankzinnig. Voor de productie van carbon is veel energie nodig. Daarbij komen grote hoeveelheden broeikasgassen vrij. Carbon wordt namelijk gemaakt van aardolie, een fossiele brandstof, bij temperaturen tot wel 3.000 graden Celsius.
Dus de combinatie van een carbon fietsframe, accu/batterijtjespack en opgenomen stroom van door gas/kolen gestookte energie centrales is minder milieu vriendelijk dan gedacht. Daar komt bij dat een gescheurd carbon fietsframe moeilijk is te repareren; zijn oorspronkelijke sterkte is het frame kwijt na een breuk.
Maar maak dat de neus dicht knijpende E-bikers maar eens duidelijk..
Aluminium frame.
Heb je een aluminium frame voor je E-bike? De primaire productie van aluminium is een energie-intensief proces. Zo wordt 3,5% van de wereldwijde energieconsumptie benut door primaire aluminiumproductie. Dus knijp je neus niet meer dicht als je mij tegemoet rijdt, het staat je niet. We groeten elkaar gedag, is veel leuker.
Ach ja, en ik rijd vrolijk verder op mijn Groene Oldtimer.
*is feitelijk een zak batterijen met o.a. Kobalt dat onder erbarmelijke werkomstandigheden wordt gewonnen in Congo.
Bronnen:
Amnesty.nl
Autoweek.nl
Duurzaamheidskompas.nl
Volkskrant
Parool
